جنین آزمایشگاهی از دیدگاه حقوق قرارداد ها

جنین آزمایشگاهی از دیدگاه حقوق قرار دادها محمد فرید چکیده: از آن جایی که مسائل مربوط به جنین آزمایشگاهی نوظهور بوده لذا نیاز به تجزیه و تحلیل فراوان دارد هم اکنون با پیشرفت علم پزشکی برای بارور نمودن زوجین نابارور، اقداماتی از جمله تلقیح اسپرم و تخمک زوجین در خارج از رحم و تلقیح اسپرم بیگانه با تخمک زن به علت مشکل ناباروری مرد، یا تلقیح اسپرم مرد با زن بیگانه و قراردادن آن در رحم زن مرد و انواع دیگر آن بنا بر نوع بیماری زوجین نابارور صورت می گیرد که این اقدامات انتقال گامت و جنین مسائل پیچیده ای را به وجود می آورد و علاوه بر قانون نحوه اهدا جنین مصوب سال 14/5/ 1382 هیچ قانونی در این مورد هم تصویب نشده است که این خود مشکلاتی برای دادگاه ها به وجود آورده است و به لحاظ اختلاف فقها و استناد قضات به منابع فقهی موجب وقوع آرای معارض می گردد.در پایان نامه حاضر، انتقال جنین از دیدگاه حقوق قراردادها بررسی شده است، این که جنین آزمایشگاهی قابل انتقال هست و اگر قابل انتقال باشد به چه عنوان حقوقی باید این انتقال صورت گیرد آیا با عقود معین از جمله با هبه، ابراء، بیع سازگاری دارد یا نه مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این، بعد از انتقال، آثار مالی و غیر مالی بر آن بار می شود از جمله این آثار، توارث، نفقه، حرمت نکاح، حضانت و تربیت فرزند حاصل از جنین آزمایشگاهی بوجود می آید، با توجه به مسئله نسب به ویژه در بحث حضانت و نفقه، شخص متعهد به طور کامل متفاوت می باشد که جداگانه بررسی شده است .بنابر این قرارداد انتقال جنین با هیچ یک از عقود معین قابل انطباق نیست و با توجه به ویژگی های آن، یک قرارداد خصوصی محسوب می گردد همچنین نسب و توارث به دلیل تشخیص آن (با رابطه خونی) با انتقال جنین، به انتقال گیرندگان منتقل نمی شود ولی اگر انتقال دهنده اعراض کرده باشد در این صورت جنین از اعراض کننده ارث نمی برد و با انتنقال گیرنده هم رابطه نسب و ارث بر قرار نمی شود .